Het zakelijk platform gebruiken, maar zonder iets te verkopen. Heeft het dan nog waarde? Dat was een vraag die ontstond nadat ik een beetje door de feed aan het scrollen was en mij realiseerde dat ik eigenlijk niest aan het doen was. LinkedIn is voor veel mensen één ding: een digitaal marktplein. Pitch hier. Netwerk daar. Funnel zus. Lead zo. Je leest meningen over alles en vooral kritiek op veel. Toch lijkt het allemaal één doel te hebben: gezien worden (wie weet wie er een kans voor je heeft) en heel veel omzet draaien. (immers die 19 jarige multi miljonairs die in lambo's rijden, zijn je al ver voorbij....)

Maar wat als je daar niet (meer) in meedoet? Ik persoonlijk ben hier niet meer om te pitchen, te jagen of een funnel vol te gooien. Soms kijk ik wat rond. Ik vind het leuk om te schrijven dus soms deel ik iets waarvan ik denk dat iemand er écht iets aan heeft. Meer is het eigenlijk niet. Dus ontstond deze week de vraag ik: Blijf ik hier actief nu ik het niet meer als verkoopkanaal gebruik? Of is het gewoon tijdverspilling in mijn dag?

De waarde van aanwezigheid zonder agenda

Psychologisch gezien hebben wij mensen een behoefte aan sociale bevestiging. Niet per se in de vorm van likes, maar in de vorm van zien en gezien worden. Sociale media platforms spelen daar keihard op in. Ze maken ons onderdeel van “het gesprek” en wie eruit stapt, voelt al snel alsof hij iets mist. Ons brein vertelt ons dat we dan niet meer meedoen in de massa, dat we verstoten kunnen worden, en ons oerbrein (jawel, Fred Flintstone in je hoofd) zegt dan: ga naar je groep, want alleen overleef je het niet. Dat klinkt overdreven, maar biologisch is dat nog steeds hoe we werken. Maar zijn al die schreeuwen om aandacht voor een product of ego nog waardevol als je er niet zit om te verkopen? Of, scherper gezegd: is er überhaupt nog waarde als je niet komt halen, maar alleen soms komt brengen? Ik vind het toevallig leuk om te schrijven, om af en toe een inzicht of ervaring te delen, maar daar ga ik echt niet één van mijn trajecten mee verkopen. Sterker nog: de meeste van mijn cliënten zitten niet of nauwelijks op sociale netwerken. Hebben ze niet nodig, vinden ze.

Mijn ervaring

Sinds ik LinkedIn niet meer gebruik als verkoopkanaal, merk ik twee dingen:

  1. De druk valt weg. Ik post wanneer ik wil, niet omdat het moet. Het interesseert me niet of iemand de like-knop aanklikt of niet. De drang om de ‘voortgang’ van een post te checken is verdwenen. Dat voelt als vrijheid. (ja, dat was voorheen wel anders)

  2. De interactie verandert. Ik lees en zie dingen, maar ik vraag me veel meer af waarom iemand iets plaatst. Is het om als autoriteit te worden gezien? Is het om iets te verkopen? Ik ben vooral nieuwsgierig naar de sociale behoefte achter het digitale gedrag, zeker nu bijna iedereen dezelfde formats gebruikt en hetzelfde zegt.

Toch voelt het soms alsof ik aan de zijlijn sta van een spel dat ik niet meer speel. En dat is prima, want het is mijn spel niet meer. Ik wil winnen in een spel dat ik zelf gekozen heb. Digitale likes horen daar niet bij.

Misschien zit de waarde niet in wat jij krijgt, maar in wat jij geeft

Als je dit platform loskoppelt van ego, omzet, KPI’s en campagnes, blijft er één vraag over: Help ik er iemand mee vooruit? Zo ja, dan is dat misschien al genoeg. Zo nee, dan wordt het sociaal Netflixen: leuk voor tussendoor, maar het bouwt weinig tot niets op. Ik vind het mooi als iemand me laat weten dat een podcast aflevering of artikel impact heeft gemaakt. Dat iemand een kleine draai heeft kunnen maken waardoor zijn kwaliteit van leven beter wordt. Dat geeft voldoening. Dat motiveert om soms weer achter het toetsenbord te kruipen. Maar nu ik meer vrije tijd heb, merk ik ook dat ik die tijd niet wil vullen met video’s maken, foto’s schieten, carrousels ontwerpen, of weet ik het wat mensen tegenwoordig doen om op te vallen. Deze week vroeg ik aan een oud-collega en vriend: “Denk jij dat ik afwijk?” Zijn antwoord: “Als je het niet nodig hebt, zou ik het er direct afdonderen.” Zijn afkeer van digitale platforms is misschien nog wel groter dan die van mij.

You?

Veel van wat de gebruikers hier deelt en consumeert is ontworpen om aandacht te trekken, vaak met als doel geld of status te verdienen. Dat betekent niet dat het per definitie slecht is, maar de vraag blijft: wat heb jij eraan? Dus… wat denk jij? Blijf je actief op LinkedIn als je niets verkoopt? ( jezelf of een product) Of ben je dan gewoon een toeschouwer in een netwerk dat gebouwd is voor jagers en prooien? Stel dat je het platform niet meer nodig hebt, zou je het dan durven verwijderen? Of is je opgebouwde netwerk te waardevol om los te laten? Misschien zie ik iets niet dat er wel is. Misschien zit er namelijk een verborgen waarde die ik over het hoofd zie. De verdieping van de vraag die ik mezelf stelde was: “Hoeveel mensen uit mijn digitale netwerk hier zouden om 02:30 uur direct in de auto stappen als ik zou bellen dat ik ze nodig heb?” Is dat hele kleine, hechte deel van je netwerk niet veel waardevoller om extra aandacht te geven door een appje te sturen, of een belletje te geven in plaats van levenloos scrollen tussen de AI artiesten?

Ik kom tot de conclusie dat ik juist extra aandacht geef aan die laag waar ik wél een sterke band mee heb. Dat ik blijf schrijven omdat ik het leuk vind. Dat het mij niet interesseert dat mijn berichten minder bereik hebben als ik niet in een vast ritme of volgens een concept post. Dat ik soms kijk naar het schouwspel van jagers en prooien, maar weet dat ik zelf geen prooi ben en niet meer jaag… omdat ik inmiddels aantrek.

Kies scherp!

Volgende
Volgende

De waarheid is te koop